میان این همه جنگ، میان این همه درد، میلادت، تولد ستاره ای ست که جهان را روشن کرده است. با این همه جنگ، با این همه درد، چه زیباست جهان.
خداوندا، بگذار دستهای تو را ببوسم که جهان را روشن آفریدی.
"امیر صابرنعیمی"
sevda[ ۱۹ آبان ۱۳۹۳ ]
دستاش که تو نوره انگار داره زندگی رو از خداوند به هدیه میگیره
دیبا[ ۰۹ مهر ۱۳۹۳ ]
او که میماند نخواهد رفت
او که رفته است نخواهد رسید
او که رسیده است پشیمان است
این همه از شکستن سکوت
چه عاید آینه شد
رفتن هم حرف عجیبی
شبیه اشتباه آمدن است
تو بگو…
دایره تا کجای این نقطه خواهد گریست
سید علی صالحی
Mahdis[ ۰۸ مهر ۱۳۹۳ ]
خداوندا،این نوزاد هدیه ای آسمانی از سوی توست.تو هر لحظه به ما نشان می دهی که باید امیدوار بود ...پس چگونه نا امید شوم در حالی که خدایی به مهربانی تو دارم...
2517325
مسئولیت محتوای این فتوبلاگ، بر عهده نویسنده و صاحب آن است و استفاده از مطالب و عکسها، در نشریات چاپی و اینترنتی ممنوع است.
دستاش که تو نوره انگار داره زندگی رو از خداوند به هدیه میگیره
او که میماند نخواهد رفت
او که رفته است نخواهد رسید
او که رسیده است پشیمان است
این همه از شکستن سکوت
چه عاید آینه شد
رفتن هم حرف عجیبی
شبیه اشتباه آمدن است
تو بگو…
دایره تا کجای این نقطه خواهد گریست
سید علی صالحی
خداوندا،این نوزاد هدیه ای آسمانی از سوی توست.تو هر لحظه به ما نشان می دهی که باید امیدوار بود ...پس چگونه نا امید شوم در حالی که خدایی به مهربانی تو دارم...